WALNE WYBORCZE SPOTKANIE STOWARZYSZENIA ODBĘDZIE SIĘ W DNIU 21-02-2015 O GODZ. 15. OBECNOŚĆ OBOWIĄZKOWA.

18 stycznia odbyło się pierwsze spotkanie w nowym roku członków Stowarzyszenia SEZAM. Ku naszemu zaskoczeniu przywitał nas Chór Katedralny parafii p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach pod kierownictwem Pani Krystyny Krzyżanowskiej – Łoboda. Piękna oprawa muzyczna, piękne stroje i śpiew. Kolędy śpiewane przez chór przypomniały nam tak niedawno spędzone święta w gronie rodziny. Myślę, że wszyscy byli zachwyceni. Na pożegnanie były śliczne czerwone róże, oklaski i podziękowania. 

Naprawdę warto było przyjść i posłuchać. Następnym punktem spotkania było rozstrzygnięcie konkursu fotograficznego ogłoszonego przed wakacjami zeszłego roku. 

Konkurs Fotograficzny pt. „Otwórz się w SEZAMie”. Celem Konkursu było promowanie aktywności chorych na SM, ich rodzin i przyjaciół. W Konkursie wyodrębniono dwie kategorie tematyczne: wakacyjna przygoda oraz chorobą SMagany, lecz nie ograniczany. Prac było wiele – trudny wybór… Było zaskoczenie, radość, wygrane, dyplomy i nagrody. Dla takich chwil warto żyć.

Na zakończenie głos zabrała Pani Prezes Karolina Kropornicka przedstawiając zasady zbierania i korzystanie ze środków zgromadzonych na subkoncie 1%. 

Do miłego zobaczenia.

Pozytywnie nastawiona - Agata

Zapraszamy osoby zainteresowane do udziału programie rehabilitacyjnym "Ocena parametrycznych i klinicznych efektów mechanicznej rehabilitacji biernej skojarzonej z selektywną magnetostymulacją mózgu oraz elektrostymulacją obwodowych jednostek czuciowo-ruchowych u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i polineuropatią".

W trakcie programu biorący w nim udział przejdą dwutygodniową serię zabiegów fizykoterapeutycznych realizowanych przez egzoszkielet - robota rehabilitacyjnego, które będą skojarzone z odpowiednio zsynchronizowaną czasowo stymulacją magnetyczną i elektroterapią. Program dla pacjenta jest bezpłatny. Szczegóły przebiegu programu oraz kwalifikacji były przedstawione w trakcie spotkania Stowarzyszenia 08.11.2014 – osoby zainteresowane programem mogą rejestrować się za pośrednictwem strony http://rehabilitacjawspomagana.pl .

Zapraszamy
Dr n. med. Andrzej Dyszkiewicz
lek. med Maciej Huć

Poszukujemy "sponsora" transportu nakrętek na trasie Gliwice-Dąbrowa Górnicza (ok 50 km w jedną stronę)

Dzięki zbiórce organizowanej przez SezaM, członkowie Stowarzyszenia zgromadzili już ponad 1600 kg nakrętek! Nadszedł czas na przekazanie nakrętek firmie recyklingowej. Najkorzystniejszą ofertę zaproponowała firma z Dąbrowy Górniczej. Potrzebujemy samochód/samochody, którymi moglibyśmy dostarczyć taką ilość do miejsca przeznaczenia jak również parę silnych chętnych rąk, które pomogą w załadunku i rozładunku.

Wszystkich chętnych prosimy o zgłoszenia:

Radek Szastok tel 506018642

Spotkałam się ostatnio z artykułem na temat SM a w nim słowa ”…spotka niewiele osób, które będą wiedziały, czym jest SM i bardzo wiele, które potraktują ją jak trędowatą...”. Jedni mogą byś zaskoczeni, inni oburzeni, ale taka jest prawda. Mało ludzi wie, co to za choroba i „na czym ona polega”. A szkoda. Wystarczy posłużyć się Internetem, wpisać „stwardnienie rozsiane” i już wszystko robi się jasne. Do stycznia tego roku też mało wiedziałam o tej chorobie, tylko ze słyszenia czy pojedynczych artykułów. Nie znałam nikogo, kto chorowałby na nią a tu nagle okazało, że sama na nią zapadłam. Oczywiście nie od razu było wiadomo, co mi jest. Zawroty głowy, paraliż lewej strony ciała no i podwójne widzenie. Chodziłam od lekarza do lekarza, neurologa, laryngologa, prześwietlenia, na rehabilitację. Nikt nie wiedział, co mi jest. No i trafiłam do szpitala po 10 miesiącach zmagań z wieloma różnymi objawami. Tam dopiero w przeciągu 10 min. zdiagnozowano, co to takiego. Zaczęły się szczegółowe badania, rezonans, analizy krwi itp. Teraz czuję się dobrze, biorę interferon, poznaję nowych ludzi dotkniętych tą chorobą, jak mogę to pomagam. Ale nie o tym chciałam pisać. Ludzie faktycznie nie wiedzą, co to za choroba. Miałam kilku znajomych, którzy odwrócili się od naszej rodziny. Po telefonach i chęci spotkania mówią „oddzwonimy” i od ponad pół roku czekamy… Może to takie czasy a może po prostu strach. Od czasu diagnozy mam już nowych znajomych, też dotkniętych tą chorobą. Jeżdżę na spotkania stowarzyszenia SM – tam też poznaję wielu ludzi. Nie wszyscy są w takim stanie jak ja. Często chodzą o kulach, jeżdżą na wózkach, ale to przecież normalni ludzie borykający się z chorobą, na którą nie ma lekarstwa. 

Ludzie zrozumcie - stwardnienie rozsiane to nie trąd czy inna choroba zakaźna. Tym się człowiek nie zaraża.

Pozytywnie nastawiona - Agata